تصویر

سَنگ پَرت می کُنی،به پیکرِ ابلیس می زَنی،بَرایِ مَن از رُسوایی حَرف بِزن که دَرگیرِ راهِ کَجَ شُدَم،از تَقدیر ترسی ندارَم زنده بودنَ را به عِشق سِپردَمُ پیکِ شَراب نوشیدِ ای تو زَخم خوردیُ هَنوزِ ایستادِ ای،صبحُ بوی یار به چشم هایَم باخته ام برایِ مَن از رنگِ زندگی حرف بِزَن که تنها این گوشه کِز کردِ ام,آرزو ها در دل هنوز دارَم از رنگ باختَن حَرف بِزَن که دردِ شَبِ تَزویرِ روزگارُ به روحِ برگه هام دادِ ام،