دلیر

کاغذ غذ زیرِ دستَم هَمیشه،تنهاییُ چی دیدی مثِ خودِ مَن می گذرِ روزات،دلگیرِ سکوتِ شَهر بالایِ کوه ایستادَم،شَبیه اولِ راهَم دورِ زندگیمِ غَم دستُ پامُ می بَست،خاطرِ نگاهِ تَلخِ ولی ساختَم پیِ تَقدیر مَسیر غَمگینِ ولی گذشتَم،آخرِ شَب صُبحِ روشن میشه باز هَم.

برای ادامه کلیک کنید